W następstwie ostatniego stanowiska Billa Gatesa i Benoît Hamona na rzecz „podatku od robotów”, zapraszamy do odkrycia (lub ponownego odkrycia) tego dossier, które dotyczy kwestii robotyzacji i zatrudnienia.
Chociaż mówimy teraz o czwartej rewolucji przemysłowej, przyspieszenie, jakie przyniosła technologia cyfrowa, jest przerażające. Ruch ten głęboko wpłynie na wiele miejsc pracy w przemyśle, ale także usługi.
Od pierwszych rewolucji przemysłowych mechanizacja doprowadziła do zaniku pracy fizycznej wymagającej niskich kwalifikacji. Bunt Luddits w Anglii między 1811 a 1812 rokiem i bunt kanutów z Lyonu w obliczu pojawienia się mechanicznych krosien pokazał bardzo wcześnie, że niektóre krosna zniknęły w obliczu nacisku maszyn.
Obecnie roboty są powszechne na liniach montażowych samochodów. W przypadku prac spawalniczych lub malarskich trudno byłoby producentom znaleźć pracowników, którzy zgodziliby się zajmować te bardzo wymagające fizycznie stanowiska, obsługiwane obecnie przez roboty przemysłowe. Dlatego robotyka przynosi poprawę warunków pracy w tym kierunku.
W latach 80. i 90. pierwszej fali robotyzacji towarzyszył istotny wzrost PKB krajów uprzemysłowionych. To bogactwo pozwoliło rekompensować zniszczone miejsca pracy w przemyśle miejscami pracy o wyższej wartości dodanej, w szczególności inżynierów, informatyków, robotów, a także w innych sektorach działalności, głównie w usługach. Jest to proces twórczej destrukcji, który został sformalizowany w latach czterdziestych XX wieku przez ekonomistę Josepha Schumpetera.
Niemniej jednak cyfrowa transformacja przedsiębiorstw i cyfryzacja gospodarki wstrząsają tą postępującą ewolucją naszych społeczeństw. Dlatego firma Roland Berger Strategy Consultants zwraca uwagę, że firma cyfrowa, taka jak WhatsApp, wyceniana na 19 miliardów dolarów, w rzeczywistości zatrudnia zaledwie 55 osób. Niesłychane w gospodarce, jak ludzie znali od wieków.
